Զանգ, 19 հոկտեմբերի, 1918թ., թիվ 63 Ինչպե՞ս կըլլա ապա, որ մեր որբանոցները, մեր փախստականությունը, Հայաստանի տերիտորիայի վրա փռված ծանոթ փախստականությունը, այսչափ հրապարակային, պաշտոնական ու մասնավոր «սրտացավ» իրարանցումներե ետք կրկնապատկվող ու թանձրածավալ անկարելիությանց ենթակա, դեռ կմնա անտեր ու անտիրական: Ինչպե՞ս կըլլա, որ մեր որբանոցները, ինչպիսին է Դարաչիչակի որբանոցները, որոնք Դիլիջանի ծանոթ իրադարձություններու ժամանակ բարեկիրթ երիտասարդի մը […]