Ռազմիկ, 26 նոյեմբերի, 1917թ., թիվ 2
«Քանի որ մյուս ֆրոնտներում զինադադար է, առաջարկում եմ այստեղ էլ զինադադար անել». գրեց Կովկասյան ճակատի Տաճկական բանակի հրամանատարը և դեմոկրատիկ կառավարությունն ընդունեց այդ:
Ստեղծված մի շարք պայմաններն այնպիսի մթնոլորտ էին ստեղծել, որ այլ կերպ վարվել անկարելի էր:
Այսպես ուրեմն Սև ծովից մինչև Քիրմանշահ դադարել են կամ շուտով կդադարեն ռազմական գործողությունները:
Ի՞նչ հեռանկար է բաց անում մեզ համար այս զինադադարը… Անորոշ սպասումի և հազար անակնկալների անհայտ ապագա և ուրիշ ոչինչ:
Հայ զինվորությունը, հայկական գնդերը, որ պատերազմի ընթացքում ցույց տվին այնքան տոկունություն և եզակի հանդգնություն ու անձնվիրությամբ պաշտպանեցին իրենց հայրենիքն ու ազատությունը՝ պետք է կազմ ու պատրաստ նստեն իրենց խրամատներում…
Ամեն մեկն արթուն պիտի հսկե իր դիրքում — սպասելով ժողովրդական արդար հաշտության, բայց և պատրաստ դիմագրավելու ամեն մի դավադիր պատահարի:
Չոգևորվենք մոտալուտ հաշտության հեռանկարով և միևնույն ժամանակ չհուսահատվենք մութ, անորոշ և դժվարին օրերի պատճառով: Լինենք իրատես և հեռատես: Պատրաստենք մեզ մշտական եղբայրության ու տենչալի խաղաղության, բայց և հարկ եղած դեպքում — ամենակատաղի կռվի և փառավոր մահվան:
