– Ինչպիսի՞ն է այսօր հայոց քաղաքական ուժերի տեղաբաշխման հարթությունը. ովքե՞ր են ծայրաբևեռներում, և կա՞ արդյոք ձևավորվող կենտրոն, թե՞ վերջինս առայժմ երազանքների ոլորտից է: – Բավական բարդ հարց է, արդեն կայացած ժողովրդավարական պետություններում շատ հստակ է երևում այն գիծը, որին համապատասխան` մի մասը գնում է ձախ, մյուսը` աջ, և ձևավորվում է կենտրոնը: «Աջ» կամ «ձախ» արտահայտությունները […]

Ես կարծում եմ, որ խիստ չափազանցված է վերջերս մեր հասարակության մեջ տարածված այն կարծիքը, թե մասոնությունը կամ ինչ-որ մի X կազմակերպություն է վճռում աշխարհի բոլոր հարցերը: Դա ինձ հիշեցնում է ժամանակին Արևմուտքում տարածված հեքիաթը «Մոսկվայի ձեռքի մասին»: Ինչու վերջերս մեզանում սկսեցին լրջորեն խոսել մասոնների մասին: Իմ կարծիքով, երկու պատճառ կա: Առաջին՝ երբ մարդը դժվար է […]

-Պատմեք, խնդրեմ, Ձեր մանկության մասին: -Հայրս ԵՊՀ պրոֆեսոր էր: Հորս կողմից ոչ մի ազգական չունեի՝ պապիցս բացի, որին 1915թ. հորս հետ միասին հաջողվել էր փրկվել եղեռնից: Մենք շատ երջանիկ ընտանիք ունեինք, քանի որ հայրս ու մայրս ապրում էին կատարյալ համերաշխության ու ներդաշնակության մեջ, և դա փոխանցվում էր ինձ ու երեք քույրերիս: Մի խոսքով, շատ երջանիկ […]

Ազգային բանակի կազմավորումը մեկ քայլանոց գործողություն չէր: Շարժման ժամանակ, երբ զինված ընդհարումներ սկսվեցին Ղարաբաղում և հանրապետության սահմանների վրա, Հայաստանում թե՛ կազմակերպված, թե՛ ինքնաբուխ կերպով առաջացան ֆիդայական երկրապահ ջոկատներ: Երբ շարժումը 1990 թվականին եկավ իշխանության, պարզ էր, որ տարբեր կազմակերպությունների ու տարբեր անհատների ենթարկվող զինված խմբերը քաղաքական լուրջ վտանգ էին ներկայացնում: Նախնական շրջանում ընդհանուր ղեկավարման կենտրոն […]

Սիրելի հայրենակիցներ: Մենք բոլորս ուշադիր լսեցինք ՀՀ նախագահ Լ. Տեր-Պետրոսյանի օգոստոսի 5-ի ելույթը: Գնահատականներ չենք ուզում տալ ելույթին, միայն ասեմ, որ իմ կարծիքով, վայել չէր պետության ղեկավարին այդպիսի ելույթ ունենալ: Բայց նրանում բարձրացվեցին բազմաթիվ հարցեր, որոնք պատասխան են պահանջում, և մենք կփորձենք պատասխանել : Առաջինը պատերազմի և խաղաղության հարցն է: Ի դեպ, ասեմ, որ ելույթում […]

Երբ սկսվեց Մարտակերտի գործողությունը, միաժամանակ հարձակում ձեռնարկվեց տարբեր ռազմաճակատներում: Գործերը լավագույն վիճակում էին Մոնթեի ղեկավարած ճակատում. նա առաջ էր մղվում: Ու հանկարծ՝ զանգ, զեկուցեցին, որ Մոնթեն զոհվել է… Միանգամից երկու զգացում համակեց ինձ՝ սուր ցավ և զայրույթ: Մոնթեն իրավունք չուներ իրեն փամփուշտի զոհ դարձնելու, զոհվելու: Իսկ ռազմաճակատը նրա կորստով տուժելու էր: Եվ տուժեց: Մերոնք այդ […]

կամ հաղթող բանակի պարտված հրամանատարը («Երկիր», 24 օգոստոսի, 1993թ., թիվ 159 (500) Հայաստանի պաշտպանական համակարգի շուրջ խոսակցություններն անցած շաբաթ բավականին շատ էին:  Դրանք հիմնականում հանգում էին նրան, որ հնարավոր է ՀՀ պաշտպանության նոր նախարարի նշանակում: Դեռ ավելի քան մեկ ամիս առաջ «Հայլուրը» ենթադրություն արեց, որ բուժման նպատակով Փարիզ մեկնող Վազգեն Մանուկյանը ամենայն հավանականությամբ չի վերադառնա […]

1993 թվականի մայիսի 28-ին գրեթե ավարտված էր Հայաստանի կանոնավոր բանակի ձևավորումը, որի բաղկացուցիչ մասն էր Ղարաբաղի բանակը: Գրավված էր Քելբաջարը, հետ էր վերցված Մարդակերտը, ջարդվել էր Ադրբեջանի բանակի ողնաշարը, և շարունակվում էր սկսված հաղթանակների շարքը: Համաժողովրդական մեծ ոգևորության ալիք էր առաջացել, և տեղի ունեցավ առաջին ռազմական շքերթը, որը ընդունում էր այդ ժամանակվա պաշտպանության նախարար Վազգեն […]

գտնում է ՀՀ պաշտպանության նախարարի պաշտոնակատար Վազգեն Մանուկյանը Եռամսյա ընդմիջումից հետո Վ.Մանուկյանը կրկին հանդիպեց լրագրողների հետ` ներկայացնելու համար վերջին իրադարձությունների իր մեկնաբանություններն ու հայկական բանակի կազմավորման վերաբերյալ նկատառումները: Բանակի կազմավորման գործում թերությունների մասին շատ է խոսվում, և պրն Մանուկյանը այդ խոսակցությունների հիմնական մասին համաձայն չէ, քանի որ, ըստ հանրահայտ ռազմական աքսիոմի, անհնար է ուժեղ լինել […]