Մշակ, 14 դեկտեմբերի, 1917թ., թիվ 261
Դանակը ոսկորին հասնելուց հետո՝ Կովկասյան կոմիսարիատը վերջապես կայացրեց մի կենսական և նշանավոր վճիռ՝ ռեկվիզիցիայի ենթարկելու կենսական կարևոր մթերքները և ապա արդարացի և համեմատաբար էժան գնով բաշխելու այն՝ տանջված ու կեղեքված ազգաբնակչության: Անցյալ հոդվածովս ես մատնանիշ էի լինում, որ այդ քայլը ամենակարևորն է, որ տանջված ժողովուրդը հաց ու անդորրություն է պահանջում, որպիսիք ձեռք բերելուց հետո նոր կձեռնարկի սոցիալական բարդ խնդիրներ լուծելուն: Այժմս կարող ենք հայտնել, որ ռեկվիզիցիայի հարցը դրականապես վճռված է: Հարկավոր է միայն ամենախիստ կերպով իրագործել այն կյանքի մեջ՝ սովի դատապարտված ժողովուրդը կօրհնի այդ ուղղությամբ ամեն մի քայլ, միայն պետք է լինել խիստ ու վճռական:
